Η διαφορά μεταξύ γαλβανισμένου χάλυβα και ανοξείδωτου χάλυβα

• Φύλλο από ανοξείδωτο χάλυβα

Ο ανοξείδωτος χάλυβας αναφέρεται σε χάλυβα που είναι ανθεκτικός σε αδύναμα διαβρωτικά μέσα όπως αέρας, ατμός, νερό και χημικά επιθετικά μέσα όπως οξέα, αλκάλια και άλατα. Είναι επίσης γνωστό ως ανοξείδωτο ατσάλι ανθεκτικό στα οξέα. Σε πρακτικές εφαρμογές, ο χάλυβας που είναι ανθεκτικός στη διάβρωση από αδύναμα μέσα ονομάζεται συχνά ανοξείδωτος χάλυβας και ο χάλυβας που είναι ανθεκτικός στα χημικά μέσα ονομάζεται χάλυβας ανθεκτικός στα οξέα. Ο ανοξείδωτος χάλυβας συχνά χωρίζεται σε χάλυβα μαρτενσίτη, φερριτικό χάλυβα, ωστενιτικό χάλυβα, ανοξείδωτο χάλυβα ωστενιτικού φερρίτη (διπλής φάσης), ανοξείδωτο χάλυβα σκλήρυνσης με καθίζηση, κ.λπ. χρώμιο μαγγάνιο άζωτο από ανοξείδωτο χάλυβα και ούτω καθεξής. Η αντίσταση στη διάβρωση του ανοξείδωτου χάλυβα μειώνεται με την αύξηση της περιεκτικότητας σε άνθρακα. Επομένως, η περιεκτικότητα σε άνθρακα των περισσότερων ανοξείδωτων χάλυβα είναι χαμηλή, γενικά όχι μεγαλύτερη από 1,2%, και η Wc (περιεκτικότητα σε άνθρακα) ορισμένων χάλυβων είναι ακόμη μικρότερη από 0,03% (όπως 00Cr12). Το κύριο στοιχείο κράματος στον ανοξείδωτο χάλυβα είναι το Cr (χρώμιο). Μόνο όταν η περιεκτικότητα σε Cr φτάσει σε μια ορισμένη τιμή, ο χάλυβας έχει αντοχή στη διάβρωση. Επομένως, η γενική περιεκτικότητα σε Cr (χρώμιο) του ανοξείδωτου χάλυβα είναι τουλάχιστον 10,5%. Ο ανοξείδωτος χάλυβας περιέχει επίσης Ni, Ti, Mn, N, Nb, Mo, Si και άλλα στοιχεία.